‘Door de prostaatkanker plan ik niet meer vooruit en leef ik in het hier en nu’

Johan Weijenberg (1961)

Mijn zwager overleed op 56-jarige leeftijd aan uitgezaaide prostaatkanker. Dat was voor mij de reden om vanaf mijn 50e mijn PSA jaarlijks te laten controleren door de huisarts.

Jarenlang was mijn PSA stabiel, maar begin 2017 bleek deze flink toegenomen. Toen dit ook in de zomer van dat jaar nog het geval was, leek het de huisarts en mijzelf een goed idee een bezoek te brengen aan de uroloog. Daarna verliep alles vliegensvlug. Ik kreeg eerst een MRI-scan en vervolgens werden er biopten genomen van mijn prostaat. Het bleek foute boel; de diagnose prostaatkanker volgde snel. Die boodschap kwam hard aan. Ik was natuurlijk uit het veld geslagen en vroeg me meteen af hoe het nu met mijn vrouw en onze nog thuiswonende kinderen moest. Maar al snel kon ik me herpakken. Ik ben een rationeel mens en dacht: Shit happens, maar ik moet nu door.

Ik wist (te) weinig van prostaatkanker, dus bereidde ik me goed voor op het volgende gesprek met de uroloog. Ik heb veel gehad aan de informatie van de Prostaatkankerstichting, die ik ontving van de oncologieverpleegkundige. Een radicale prostatectomie bleek gelet op mijn leeftijd de beste optie. Ik raad iedereen aan om zich te verdiepen in wat hun exacte diagnose is en wat de alternatieve behandelmogelijkheden zijn. Zodat je zelf de goede keuze kunt maken voor wat het beste bij jou past. Communicatie is heel belangrijk. Met je uroloog, maar ook met de oncologieverpleegkundige. Vraag het als iets niet duidelijk is. Vraag om verdieping als je die nodig hebt.

Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om bij Prostaatcentrum Noord-Nederland (PCNN) in Emmen geopereerd te worden. Ik had me ook in Duitsland kunnen laten opereren, maar ik had vertrouwen in de uroloog en vond het een prettig idee dat ik bij eventuele complicaties of voor nazorg naar mijn eigen uroloog kon gaan. Prostaatkanker heeft mijn kijk op het leven veranderd. Als bestuurder bij een vakorganisatie werk ik nog steeds gestructureerd en houd ik graag het overzicht, maar dat is werk. Privé leef ik meer in het hier en nu. Ik kijk minder ver vooruit en kan beter relativeren dan ervoor. Dingen die vroeger belangrijk leken, zijn dat nu minder. Aan de Prostaatkankerstichting heb ik veel gehad. Omdat ik wat wilde terugdoen, ben ik nu vrijwilliger voor de Prostaatkankerstichting als regiovertegenwoordiger in Drenthe.

Er kan nog veel verbeterd worden in de eerstelijnszorg door huisartsen en de communicatie met de patiënt. Daar maak ik me hard voor. Tijdige screening op PSA bij mannen van 50 jaar en ouder is echt belangrijk. Het was mijn redding. Een keer per jaar bezoek ik mijn uroloog voor de PSA-controle. Ik maak me geen zorgen en zeg: ‘Pluk vooral de dag!’.

Over Prostaatcentrum Noord-Nederland
Ik ben erg tevreden over de zorg die Prostaatcentrum Noord-Nederland geeft. Mijn verwijdering van de prostaat vond plaats op ziekenhuislocatie Scheper in Emmen. Een buitengewoon professioneel ziekenhuis. Mijn verblijf heb ik, hoe raar dat ook klinkt, als prettig ervaren. Ik voelde dat ik in goede handen was. En dat is en blijft gewoon erg belangrijk; het vertrouwen in de kundigheid van je uroloog.